belgian interview w/j mascis and watt




Subject: interview in Dutch
Date: Sat, 1 Sep 2001 17:41:16 -1200

   Hello,

   I send you the interview I did with Mike Watt and J Mascis, back in the Muziek-O-Droom, Hasselt, Belgium (June 6, 2001). It's added as text (see below) and as a Word document. Maybe you can put it on the webpage for the Dutch speaking fans in Europe (Flemmisch people from Belgium and all the folks from the Netherlands)? I would really feal honoured.

   I heard the band had an accident with the tour-van. You had to cancel the summer tour that was planned. That's awfull. Hope everything is alright now?

See you,
thanx in front
Reply: Stijn_Wuytens@hotmail.com
Trambergstraat 1
B-3520 Zonhoven
Belgium

Juke Box vs. J Mascis en Mike Watt

   J Mascis, frontman van het ter ziele gegane Dinosaur Jr. is terug. We wuifden hem eerder al eens uit toen de door commersie bestempelde grunge begraven werd. Heden ten dage profileert hij The Fog. Een groep die samengesteld is uit bassist Mike Watt (Minutemen en Firehose) en George Berz als drummer. Een band die door de stempel van JMascis klinkt als Dinosaur Jr.. Al durft het geheel wel eens gekruid te worden door een lichter snuifje van poppy melodietjes. Iets wat licht verwonderlijk lijkt, maar misschien speelt de leeftijd van de heren hen stilaan ook wel parten. Wanneer je de groep live hoorde spelen zal je hen dit echter niet snel nageven. Een cover van the Stooges ('TV Eye') die kracht wordt bijgezet door Mike Watt's stem is bijvoorbeeld niet meteen een luchtig brokje afwisseling. Vuisten gaan de lucht in en de band replikeert hierop door hun spel zo strak te houden dat het geheel als een stel bulldozers klinkt dat liefst nog dezelfde avond de zaal zou doen slopen.

   Voor wie graag de hele en handel en wandel van dit gezelschap volgt, verwijs ik graag naar http://hootpage.com alwaar je Mike Watt's persoonlijke tourdagboek kan nalezen.

   Jammer dat we hier niet enkel goed nieuws omtrend The Fog kunnen terugvinden. Zo ging het tourbusje van de jongens op 17 juni flink uit de bocht te Falkenberg, Zweden. Hun verdere zomertournee, inclusief al de festivals, is hierdoor volledig afgelast. Sindsdien is het wachten op antwoord of enig ander teken van leven van een van deze heren. We houden de vingers gekruist.

   Wat we u tot zover wel kunnen leveren is een indruk die J Mascis en Mike Watt zich lieten ontvallen betreffende enkele door ons gekozen muzikale werkstukken. We spraken deze rock-dino's voor hun optreden in de Muziek-O-Droom, Hasselt. Al is Mascis bijdrage soms wel erg bescheiden.

   Als openingsnummer van deze juke-box sessie koos ik voor een nummer van Primus ten tijde van het album 'Pork Soda'. Het betreft het nummer "The air is getting slippery" waarin een zeer warme dag beschreven wordt. Je hart bonst en zweet druppelt volgens de lyrics in je ogen. Wat vinden de heren van Primus en welke gebeurtenissen doen hun het zweet op het voorhoofd parelen.

   Mike Watt, de bassist van het gezelschap wil graag overenthousiast antwoorden op deze vraag. Deze jongen handelt daarbij zo impulsief dat het hete water, bestemd voor zijn thee over onze recorder wordt gegoten. Een welgemeende sorry -het is niets, ik heb al verschrikkelijkere interviewsessies meegemaakt- en een opruimbeurt verder mogen we dan toch zijn antwoord vernemen.

   "Les Claypools en zijn Frogs zijn geweldig. Ik heb al verschillende optredens met hem gedaan, het laatste was op nieuwjaar. Ik ken het nummer. Les is een geweldige basspeler. Net als Flea. Deze gasten zijn jonger dan mij. Toen ik een nog een kind was in de jaren '70 -nu ben ik er 43- wou niemand bas spelen. Tenzij je echt geen gitaar kon. Nu is dit instrument veel aantrekkelijker geworden en is het voor velen het eerste instrument dat ze bespelen. Dit onderandere dankzij het werk van Les en Flea. Flea opent zelfs een muziekschool voor de kids."

   "Maar zenuwachtig worden, zoals in de songtekst besproken is, dat doe ik nog weinig. Als ik speel dan durf ik wel eens hard te zweten. Ik sta nooit stil op het podium, weet je. Een optreden is voor mij vaak iets zeer intens. I shake my body realy hard."

   J Mascis, zijne loomheid zelve, laat ons verstaan dat hij niet erg ge•nteresseerd is in grapjassen die muziek maken. Komische muziek is niet aan hem besteed, aldus Mascis.

   Een volgend nummer dat ik voor deze heren selecteerde is er een van Ween. Het betreft de song "Jappa Road" uit het album 'Chocolate and cheese'. Ik vraag hen of ze zich door het vele touren enkele van zulke plaatsjes kunnen herinneren.

   Watt: "Natuurlijk, dit is trouwens mijn 74ste tour (actually, 47th - watt)! Ik ben het kind van een zeiler. Ik ben niet anders gewoon dan steeds op een ander plaats aan te meren. Touren is zeker niet vervelend, lees er mijn dagboeken maar op na. Elke plaats heeft me wat te leren en kan me weer iets opwindends aanbieden. Als zeilers kind beschouw ik de tourbus als mijn boot. Maar de plaatsjes die we aandoen zijn zeer verscheiden. Soms moet ik op de vloer slapen en een andere keer is er een hotel geboekt.

   Aangezien de leden van Ween overduidelijk ook maar een stel flurken oftewel grapjassen zijn, lijkt Mascis ook hier niet erg ge•nteresseerd te zijn om wat toe te voegen aan het antwoord van zijn bassist. "I don't know that much of Ween."

   We stappen over op het nieuwe werk van John Frusciante, meerbepaald "Going inside" het openingsnummer van zijn laatste album, wordt blootgesteld aan commentaar.

   "Dramatisch verhaal. Hoewel het vorige album erg bizar was, ik hield er erg veel van, zal je het nooit op de radio horen. John is van erg diep teruggekomen. Nu klinkt het allemaal meer coherent. Hij bevindt zich momenteel in een gezondere geestestoetand. Een echte artiest."

   Een ander manier om in een geestestoestand te geraken, verschillend van de realiteit, gebeurt vaak door extreme vormen van religie.

   Tom Waits heeft ook een nummer over het geloof, het noemt "Chocolat Jezus". "De meeste mensen gebruiken het geloof om mekaar te haten. Hoeveel oorlogen zijn er niet ontstaan uit meningsverschillen rond dit thema? Als je zwart/wit wat uit het geloof wil halen, trap je in de valkuilen die al sinds eeuwen zijn opgesteld. Je kan er beter een beetje dronken voor zijn. Denk maar aan die dansers die zich in trance draaien voor hun geloof (Derwisjen, red.)."

   "Ach, we voeren in Amerika nog steeds de doodstraf uit. Dit zou volgens sommigen ook God's wil zijn. Verschrikkelijk wanneer mensen hun ego zo groot wordt."

   Voel je je op het podium ook als een leider en alzo een beetje goddelijk? Watt: "Wel, ik ben steeds de baas geweest in mijn eigen bands wanneer ik op het podium stond. Maar ˇˇn ding is duidelijk. Als baas leer je niet alles.

   Dat is een van de redenen waarom ik Mascis uit de nood wou helpen. Mascis zelf is voor mij wel een leider, begrijp je? Mascis heeft wel zijn kwaliteiten hoor. Al speelt hij liefst van alles gewoon gitaar."

   Mascis: "Ik ben gewoon blij dat ik nog steeds gitaar kan spelen. Wat ik als leider beteken interesseert me eigenlijk niet."

   Ondertussen dat Watt verder aan zijn homepage werkt, voert Fugazi de ondertoon met het nummer "And the same" uit 'Margin Walker'.

   Wat vindt J Mascis van een politiek correcte houding? Is dit in zijn leven belangrijk.

   Mascis: "Ik denk niet dat het slecht is maar politieke boodschappen zijn niet de reden waarom ik naar muziek luister. Ik ben meer ge•nteresseerd in de emotionele kant van het muziek beleven. Al wil ik niet zeggen dat wat Fugazi doet slecht is. Waar ze het over hebben hoeft niet verkeerd te zijn. Over het algemeen vind ik het wel belangrijk dat er meer aandacht naar het algemene bewustzijn uitgaat. De mensen zouden meer verantwoordelijkheid voor zichzelf moeten opnemen. Be better human be•ngs."

   Wanneer Thurston Moore ("Psychic Hearts") wordt bovengehaald, vraagt Mascis zich even af of dit een lokale band is. De tekst van Mr. Moore klinkt erg aggressief. Iets wat Mascis hedentendage niet meer aanspreekt zoals hij ons al liet verstaan. Is dat dan nooit anders geweest?

   Mascis: "Ik weet het niet. Natuurlijk kan je veel plezier hebben. Misschien is dat een drijfveer. Maar het is niet mijn prioriteit. Zoals ik al zei hou ik niet van grappige muziek. Wat ik belangrijk vind zijn gevoelens, emoties en zulks meer. Eventueel ook meer triestige dingen. Ik hou wel van dat aspect van de muziek. Voorlopig ziet het er naar uit dat dit eventueel nog zal veranderen. Persoonlijk vind ik mijn laatste album namelijk veel vrolijker klinken dan het materiaal van Dinosaur Jr."

   Een ander nummer waar we heel kort over kunnen zijn is er eentje van Beck: "Get Real Paid".

   Mascis: "Sorry, no. I don't like Beck."

   Pere Ubu dan maar: "Vacuum in my head" uit 'Ray gun suitcase'. Mascis: "Ja, ik hou wel van het materiaal van Pere Ubu. Dat wel."

   Tot slot toets ik Mascis even aan Del The Funky Homosapien waarmee hij ooit samen het nummer "Missing Link" voor de filmsoundtrack van Judgement night schreef.

   Mascis: "That was cool. Ik heb nog echt met hem samengespeeld. Dit in tegenstelling met andere samenwerkingen tussen de bands op deze verzamelaar. Laatst hoorde ik Del nog in een nummer van de Gorrilaz. Hij rapt er met de jongens van Blur. Toffe video trouwens. Ik heb het nog even gecontrolleerd in een benzinestation waar men cd's verkocht en inderdaad: Del's on it. Ik heb hem sinds die samenwerking voor Judgement night niet meer gezien. Maar het was lollig. We zijn zelfs samen op televisie geweest."

   Is er trouwens een bepaalde band die we niet aan bod lieten komen en die volgens Mascis erg belangrijk is? Eentje die hen tijdens de jaren negentig erg be‘nvloed heeft?

   Mascis: "Moeilijk te zeggen. In die periode was ik niet zo erg be•nvloed door anderen. Ik was toen erg met mijn eigen ding bezig. Vandaag de dag wordt ik meer be•nvloed. Ik ken voorlopig trouwens nog geen band waarvan ik kan zeggen dat ze typisch was voor de jaren negentig. We zijn nog een beetje te weinig verwijderd van deze periode om te zeggen wat er toen typisch was."

   Andere dingen die Mascis me nog weet te vertellen is dat Buffelo Tom recent zijn greatest hits uit heeft en weer optredens verzorgt. Mascis deed ooit producerwerk voor Buffelo Tom.

   Ook Guided by Voices heeft weer een album uit. Ze touren en volgens Mascis stellen ze het erg goed.



(Stijn Wuytens met dank aan Jorg Lambrechts)








rough english translation



loop back to mike watt's hoot page




this page created 5 sep 01